پادشاهی یک جایزه بزرگ برای هنرمندانی که بتوانند به بهترین شکل، آرامش
را به تصویر بکشند، درنظر گرفت. نقاشان بسیاری آثار خود را به قصر
فرستادند که این تابلوها شامل: تصاویری از جنگل به هنگام غروب، رودهای
آرام، کودکانی که در خاک می‌دویدند ، رنگین کمان در آسمان، و قطرات شبنم
بر گلبرگ گل سرخ بودند. پادشاه تمام تابلوها را بررسی کرد، اما فقط دو
اثر را انتخاب کرد؛ اولی: تصویر دریاچه‌ی آرامی بود که کوه‌های عظیم و
آسمان آبی را در خود منعکس کرده بود و در جای جایش می‌شد ابرهای کوچک و
سفید را دید، و در گوشه‌ی چپ دریاچه، خانه‌ی کوچکی قرار داشت که پنجره‌اش
باز بود، دود از دودکش آن بر می‌خواست که نشان می‌داد در ان مکان و شام
گرمی آماده است.

تصویر دوم؛ کوه‌ها را نمایش می‌داد. اما ناهموار با قله‌های تیز و
دندانه‌ای شکل. آسمان بالای کوه‌ها به طور بی‌رحمانه‌ای تاریک بود و
ابرها آبستن آذرخش، تگرگ و باران سیل آسا بود. این تابلو با تابلوهای
دیگری که برای مسابقه فرستاده بودند، هیچ هماهنگی نداشت. اما وقتی با دقت
تابلو دیده می‌شد در بریدگی صخره‌ای شوم، جوجه پرنده‌ای در میان غرش
وحشیانه‌ی طوفان آرام نشسته بود.

پادشاه درباریان را جمع و اعلام کرد که برنده‌ی جایزه‌ی بهترین تصویر
آرامش، تابلو دوم است و بعد این گونه توضیح داد: صلح یا آرامش آن چیزی
نیست که در مکانی بی سر و صدا، بی مشکل و بدون کار سخت یافت می‌شود بلکه
چیزی است که می‌گذارد در میان شرایط سخت، آرامش در قلب ما حفظ شود؛ این
تنها معنای حقیقی صلح یاآرامش است.